പ്രേമം സിനിമ ഇറങ്ങിയ നാൾ മുതൽക്കൽ ഫേസ്ബുക്കിലും വാറ്റ്സാപ്പിലും പ്രേമത്തിന്റെ അയ്യർകളി ആണ് . യൗറ്റുബിൽ 'മലരേ' പാട്ടു ഏറ്റവും കൂടുതൽ പ്രാവശ്യം കേട്ടതിനു എനിക്ക് ഗൂഗിളിന്റെ പ്രശംസ പത്രം ചിലപ്പോൾ കിട്ടിയേക്കും. ഒന്നൊന്നര ലവ് സ്റ്റോറി ആയിരിക്കും , കർത്താവേ മിന്നിച്ചേക്കണേ എന്നും പറഞ്ഞു കാത്തിരിപ്പ് ആയിരുന്നു . അമേരിക്ക എന്ത് വലിയ രാജ്യം ആയിട്ട് എന്താണ് കാര്യം ? മാങ്ങതൊലി !! നല്ലോരു മലയാളം പടം തിയറ്ററിൽ വരുമ്പോഴേക്കും മനുഷ്യൻ കാത്തു കാത്തു ശശി ആവും. അവസാനം ഇന്നാണ് പ്രേമം ഇവിടേ റിലീസ് ആയതു . ആദ്യത്തെ ഷൊവിനു തന്നേ വച്ചു പിടിച്ചു .
അൽഫോൻസ് പുത്രാ , നീയോരു പുത്രൻ അല്ല അപ്പൻ ആണ് അപ്പൻ . കിടിലൻ പടം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോര , ഒരു ഒന്ന് ഒന്നര പടം. നീയാണ് നുമ്മ പറഞ്ഞ നടൻ , അല്ല സോറി ഡയറക്ടർ . ഭീകരൻ !!
എനിക്ക് ഈ സിനിമ റൊമാന്റിക് ആയിട്ട് തോന്നിയതെ ഇല്ല എന്നുള്ളതാണ് സത്യം . മറിച്ചു എനിക്ക് ഈ സിനിമ തന്നത് ചില നല്ല കോളേജ് ഓർമ്മകൾ ആണ് . ജുനിയർസിനെ റാഗ് ചെയ്യാൻ ഓടി പോകുന്നതും , ആൾ മാറി റാഗ് ചെയ്യലും , ചീട്ടുകളിയും , ഡെസ്കിലെ കൊട്ടും പാട്ടും , ഡാൻസ് കളിയും അങ്ങനെ പലതും . ഞാൻ മറന്ന ചില നിരുപദ്രവകാരി ആയ തമാശകൾ . ചില രംഗങ്ങൾ കണ്ടപ്പോൾ ശരിക്കും എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നടന്ന സംഭവങ്ങൾ ആയി വളരേ സാമ്യം തോന്നി . എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട രണ്ടു കൂട്ടുകാർ ഉണ്ണികുട്ടനും രഘുവും (സിനിമയിൽ കോയയും ശംഭുവും ) ഏതു നേരവും എന്റെ ഷർട്ട് നീ ഇട്ടു & നീ അത് അലക്കിയില്ല എന്നും പറഞ്ഞു ഏതു നേരവും കടിപിടി ആയിരുന്നു . ഒരിക്കൽ നടു റോഡിൽ വച്ചു ഉണ്ണികുട്ടൻ ആ ഷർട്ട് ഊരി കൊടുക്കയും ചെയ്തിരുന്നു . അത് പോലെ തന്നെ മറ്റൊരു രംഗത്തിൽ മലരിനെ കാണാൻ ജോർജ് തെക്ക് വടക്ക് നടക്കുന്നത് പോലെ അഞ്ജനയെ കാണാൻ രഘു എത്ര പ്രാവശ്യം നടന്നിരിക്കുന്നു ? അവന്റെ പിന്നാലേ ഞങ്ങൾ എത്ര നടന്നിരിക്കുന്നു ? (ഒരൽപം ദുരുദ്ദേശം ഞങ്ങൾക്കും ഉണ്ടെന്നു വെച്ചോ ). അത് പോലെ ഹൊസ്റ്റലിലെ സ്ഥിരം കാഴ്ച ആയിരുന്നു ചിംബ്രു രാഗേഷ് ഫോണും കാതിൽ വെച്ചിട്ട് ഓരോ ജനൽക്കൽ ചാരി നിന്ന് സോള്ളുന്നത് . ഈ സിനിമയിലെ ഹൈലൈറ്റ് ജോർജിന്റെയും കൂട്ടരുടെയും മാസ്സ് ഡാൻസ് ആണ് . ഇതേ പോലൊരു ഡാൻസ് ഞങ്ങളും കളിച്ചിരുന്നു , ഞങ്ങടെ ഡാൻസ് മാസ്റ്റർ 'ബാക്ക്സ്ട്രീറ്റ് ബോയ്സ്' specialist ദോരെൻ എന്നൊരു മണിപ്പൂരി ആയിരുന്നു . ഡാൻസ് ചെയ്തു മനുഷ്യന്റെ ഊപ്പാട അവൻ ഇളക്കി തന്നു , ഓരോ പ്രാക്ടീസ് കഴിയും തോറു ഒന്ന് പ്രസവിച്ച അനുഭൂതി ആയിരുന്നു അന്നൊക്കെ ... അമ്മാതിരി സ്റെപ്സ് അല്ലായിരുന്നോ ?? എന്നിട്ട് സ്റ്റേജിൽ പരിപാടി എട്ടു നിലയിൽ പൊട്ടി . ആ ഡാൻസിനു ശേഷം റോഡിലൂടെ നടന്നാൽ പിള്ളേർ കൂവി തുടങ്ങിയിരുന്നു . ഗിരിഷിന്റെയും സുദീപിന്റെയും അശോകിന്റെയും പറ്റിൽ കഴിച്ച മീൻ ഫ്രൈ ഓംലെറ്റ് ആണ് കാന്റീൻ രംഗങ്ങളിൽ നിന്നും ഓർമ വന്നത് . ഏതെങ്കിലും ഒരു ബലിയാടിനെ ഞങ്ങൾ ഡെയിലി ഒപ്പിക്കും ആയിരുന്നു . അവനേ സോപ്പ് ഇട്ടു കുളിപ്പിച്ച് കിടത്തി അവന്റെ പേരിൽ ചാംബുന്നത് അമ്പലത്തിൽ നെയ് വിളക്ക് കത്തിക്കും പോലെ ഉള്ള പുണ്യ പ്രവർത്തി ആയിരുന്നു . ഇനിയും ഒരുപാടുണ്ട് ഇത് പോലത്തെ ചില കൊച്ചു കൊച്ചു ഓർമ്മകൾ .
ഈ സിനിമയിൽ പ്രേമത്തിന്റെ കാസറ്റ് ആൻഡ് ക്രുവിനു പ്രത്യേകം നന്ദി പറയണം . എന്നേ ഒരുപാട് ചിരിപ്പിച്ചതിനു . രണ്ടര മണിക്കൂർ പോയത് അറിഞ്ഞതെ ഇല്ല . അതിനു ശേഷം ഇതാ ഇപ്പോൾ ഇത് എഴുതി തീരും വരേ മനസ്സിൽ ആ ക്യാമ്പസ് കാലത്തിന്റെയും അന്നത്തെ കുറേ നല്ല സുഹൃതുകളുടെയും ഓർമയിൽ ഇങ്ങനെ പറന്നു പാറി നടക്കുന്ന ഒരു ഫീലിംഗ് .
Well Done Team Premam and Thank You very much !!
അൽഫോൻസ് പുത്രാ , നീയോരു പുത്രൻ അല്ല അപ്പൻ ആണ് അപ്പൻ . കിടിലൻ പടം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോര , ഒരു ഒന്ന് ഒന്നര പടം. നീയാണ് നുമ്മ പറഞ്ഞ നടൻ , അല്ല സോറി ഡയറക്ടർ . ഭീകരൻ !!
എനിക്ക് ഈ സിനിമ റൊമാന്റിക് ആയിട്ട് തോന്നിയതെ ഇല്ല എന്നുള്ളതാണ് സത്യം . മറിച്ചു എനിക്ക് ഈ സിനിമ തന്നത് ചില നല്ല കോളേജ് ഓർമ്മകൾ ആണ് . ജുനിയർസിനെ റാഗ് ചെയ്യാൻ ഓടി പോകുന്നതും , ആൾ മാറി റാഗ് ചെയ്യലും , ചീട്ടുകളിയും , ഡെസ്കിലെ കൊട്ടും പാട്ടും , ഡാൻസ് കളിയും അങ്ങനെ പലതും . ഞാൻ മറന്ന ചില നിരുപദ്രവകാരി ആയ തമാശകൾ . ചില രംഗങ്ങൾ കണ്ടപ്പോൾ ശരിക്കും എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നടന്ന സംഭവങ്ങൾ ആയി വളരേ സാമ്യം തോന്നി . എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട രണ്ടു കൂട്ടുകാർ ഉണ്ണികുട്ടനും രഘുവും (സിനിമയിൽ കോയയും ശംഭുവും ) ഏതു നേരവും എന്റെ ഷർട്ട് നീ ഇട്ടു & നീ അത് അലക്കിയില്ല എന്നും പറഞ്ഞു ഏതു നേരവും കടിപിടി ആയിരുന്നു . ഒരിക്കൽ നടു റോഡിൽ വച്ചു ഉണ്ണികുട്ടൻ ആ ഷർട്ട് ഊരി കൊടുക്കയും ചെയ്തിരുന്നു . അത് പോലെ തന്നെ മറ്റൊരു രംഗത്തിൽ മലരിനെ കാണാൻ ജോർജ് തെക്ക് വടക്ക് നടക്കുന്നത് പോലെ അഞ്ജനയെ കാണാൻ രഘു എത്ര പ്രാവശ്യം നടന്നിരിക്കുന്നു ? അവന്റെ പിന്നാലേ ഞങ്ങൾ എത്ര നടന്നിരിക്കുന്നു ? (ഒരൽപം ദുരുദ്ദേശം ഞങ്ങൾക്കും ഉണ്ടെന്നു വെച്ചോ ). അത് പോലെ ഹൊസ്റ്റലിലെ സ്ഥിരം കാഴ്ച ആയിരുന്നു ചിംബ്രു രാഗേഷ് ഫോണും കാതിൽ വെച്ചിട്ട് ഓരോ ജനൽക്കൽ ചാരി നിന്ന് സോള്ളുന്നത് . ഈ സിനിമയിലെ ഹൈലൈറ്റ് ജോർജിന്റെയും കൂട്ടരുടെയും മാസ്സ് ഡാൻസ് ആണ് . ഇതേ പോലൊരു ഡാൻസ് ഞങ്ങളും കളിച്ചിരുന്നു , ഞങ്ങടെ ഡാൻസ് മാസ്റ്റർ 'ബാക്ക്സ്ട്രീറ്റ് ബോയ്സ്' specialist ദോരെൻ എന്നൊരു മണിപ്പൂരി ആയിരുന്നു . ഡാൻസ് ചെയ്തു മനുഷ്യന്റെ ഊപ്പാട അവൻ ഇളക്കി തന്നു , ഓരോ പ്രാക്ടീസ് കഴിയും തോറു ഒന്ന് പ്രസവിച്ച അനുഭൂതി ആയിരുന്നു അന്നൊക്കെ ... അമ്മാതിരി സ്റെപ്സ് അല്ലായിരുന്നോ ?? എന്നിട്ട് സ്റ്റേജിൽ പരിപാടി എട്ടു നിലയിൽ പൊട്ടി . ആ ഡാൻസിനു ശേഷം റോഡിലൂടെ നടന്നാൽ പിള്ളേർ കൂവി തുടങ്ങിയിരുന്നു . ഗിരിഷിന്റെയും സുദീപിന്റെയും അശോകിന്റെയും പറ്റിൽ കഴിച്ച മീൻ ഫ്രൈ ഓംലെറ്റ് ആണ് കാന്റീൻ രംഗങ്ങളിൽ നിന്നും ഓർമ വന്നത് . ഏതെങ്കിലും ഒരു ബലിയാടിനെ ഞങ്ങൾ ഡെയിലി ഒപ്പിക്കും ആയിരുന്നു . അവനേ സോപ്പ് ഇട്ടു കുളിപ്പിച്ച് കിടത്തി അവന്റെ പേരിൽ ചാംബുന്നത് അമ്പലത്തിൽ നെയ് വിളക്ക് കത്തിക്കും പോലെ ഉള്ള പുണ്യ പ്രവർത്തി ആയിരുന്നു . ഇനിയും ഒരുപാടുണ്ട് ഇത് പോലത്തെ ചില കൊച്ചു കൊച്ചു ഓർമ്മകൾ .
ഈ സിനിമയിൽ പ്രേമത്തിന്റെ കാസറ്റ് ആൻഡ് ക്രുവിനു പ്രത്യേകം നന്ദി പറയണം . എന്നേ ഒരുപാട് ചിരിപ്പിച്ചതിനു . രണ്ടര മണിക്കൂർ പോയത് അറിഞ്ഞതെ ഇല്ല . അതിനു ശേഷം ഇതാ ഇപ്പോൾ ഇത് എഴുതി തീരും വരേ മനസ്സിൽ ആ ക്യാമ്പസ് കാലത്തിന്റെയും അന്നത്തെ കുറേ നല്ല സുഹൃതുകളുടെയും ഓർമയിൽ ഇങ്ങനെ പറന്നു പാറി നടക്കുന്ന ഒരു ഫീലിംഗ് .
Well Done Team Premam and Thank You very much !!
1 comment:
Nte ponnu chettaaa premam padam kollulaa script and direction mosham kadha kolaam ...chetan paranja pole clg life mayt samyam und ...bt oru nala padam enu parayn patilaa songs kollarnu ...njnam oru nala film enu pradhikishich ka datha bt enikishtapetila
Post a Comment